در حديث معراج آمده است : اى احمد! هر گاه بنده شكم خويش را گرسنگى دهد و زبانش را نگه دارد، حكمت را به او بياموزم. اگر كافر باشد حكمت او دليلى بر ضد او و وبال گردنش خواهد بود و اگر مؤمن باشد حكمتش براى او نور و برهان و شفا و رحمت خواهد شد پس، آنچه را نمى دانسته است، بداند و آنچه را نمى‌ديده است، ببيند.
و نخستين چيزى كه به او نشان دهم عيب‌هاى خود اوست، تا بدين سبب از پرداختن به عيب‌هاى ديگران باز ماند، و دقايق علم را به او نشان
دهم، تا شيطان به وجود او راه نيابد